Historie

1920 – 1947
De vereniging werd 29 oktober 1920 opgericht op initiatief van Pater A. v.d. DONK OFM en de heer J. Kasbergen. Met een ledental van 57 werd gestart en aansluiting verkregen bij de D.H.V.B. ( Diocesaan Haarlemse Voetbal Bond). Op voorstel van de heer Kasbergen werd de naam; D.O.N.K -DOELT ONVERSAAGD NAAR KAMPIOEN- aangenomen, tevens als blijvende herinnering aan de eerste Geestelijk Adviseur,Pater A.v.d.DONK.

Pater A. v.d. Donk en dhr. J. Kasbergen (r)

Begin 1921 kreeg men de beschikking over een terrein aan de Graaf Florisweg waar tegenwoordig het Groene Hartziekenhuis Jozeflocatie gevestigd is. Deze groentetuin en wildernis  moest echter eerst bespeelbaar worden gemaakt.  Operatie Bulldozer werd gestart. Onder leiding van voorzitter Kasbergen werd het terrein door de leden gegaliseerd en speelklaar gemaakt. In mei 1921 werd dan eindelijk het terrein in gebruik genomen. De openingswedstrijd was Donk 1 tegen D.H.L 1.

De eerste jaren kwam Donk uit met vier elftallen in verschillende competities. Het eerste team kwam uit in de 1e klasse D.H.V.B. en behaalde mooie resultaten. In de Bisschopsbekercompetitie eindigt Donk zelf als nummer 1 van de afdeling Zuid Holland.

Al snel ging Donk in de competitie van de R.K.F. (Rooms Katholieke Federatie) spelen. In het Seizoen 1923-1924 promoveerde Donk 1 naar de tweede klasse van de R.K.F. Begin 1929 huurde Donk, van de gemeente, een speelveld aan de Bodegraafsestraatweg en verhuizing volgde. In seizoen 1929-1930 werd promotie naar de eerste klasse van de R.K.F. afgedwongen. Datzelfde jaar werd ook het 10 jarig bestaan van de vereniging gevierd. Katholiek Gouda bood de vereniging een ijzeren omrastering van het terrein aan en er werd een erewedstrijd gespeeld. De tegenstander was H.B.C. uit Heemstede. De wedstrijd eindigde in een 1-1 gelijkspel.

Met wisselend succes handhaafde Donk zich de volgende seizoenen in de eerste klasse van de R.K.F. In het tweede seizoen werden de eerste dertien wedstrijden zelfs verloren. De vooruitzichten voor wedstrijd nummer veertien waren bepaald niet rooskleurig met als tegenstander kampioenskandidaat Santpoort. Maar het onmogelijke gebeurde. De wedstrijd werd met 4-1 door Donk gewonnen. De kampioensillusie van SANTPOORT werd hiermee te niet gedaan en DONK degradeerde dat seizoen niet. Degradatie kon echter een seizoen later niet voorkomen worden. In het seizoen 1936-1937 werd Donk kampioen van de tweede klasse R.K.F. In de promotie wedstrijden was G.V.O. uit Krommenie de gelukkige. Al een aantal jaar leeft de wens binnen de vereniging om een tribune te bouwen. In 1937 werd dan eindelijk de knoop doorgehakt door het bestuur. De actie DOGABO (Donk Gaat Bouwen) werd op touw gezet om de nodige gelden binnen te halen. Dankzij de inzet van een groot aantal vrijwilligers werd deze eerste DOGABO een succes. De oorlog gooide echter roet in het eten en de tribune-plannen werden op de lange baan geschoven Tijdens de oorlog werd de fusie van voetbalverenigingen in K.N.V.B. verband een feit. Donk werd ingedeeld in de vierde klasse.

1947 – 1970
In 1947 werd de tweede DOGABO actie gehouden. Hiervan was een grote landelijke loterij onderdeel. Mede hierdoor werd “DOGABO-2” een groot succes en werd een bouwfonds in het leven geroepen. De bouw van een tribune werd echter nog uitgesteld. De aandacht werd namelijk door een andere belangrijke gebeurtenis in de clubhistorie opgeeist. De verhuizing naar een nieuw sportveldencomplex bij de Julianasluizen. Op deze lokatie is Donk nog steeds gevestigd. Donk raakte hierdoor echter in de schulden. De gelden uit bouwfonds werden gebruikt om deze af te lossen. Ook de opbrengsten uit volgende akties werden hiervoor gebruikt. In 1951 degradeerde DONK 1 naar de Goudse Voetbal Bond. Het daarop volgende seizoen wordt echter weer promotie naar de vierde klasse van de K.N.V.B. afgedwongen. Hiervoor was wel een beslissingswedstrijd nodig. Tegenstander was Bergambacht. De wedstrijd werd gespeeld op het Olympiaterrein onder het toeziend oog van 3500 toeschouwers werd deze wedstrijd met 1 – 0 gewonnen. In de daaropvolgende jaren handhaafde Donk zich als goede middenmoter in de vierde klasse.

In 1961 werd besloten tot een grootschalige renovatie van de velden. Er moet echter wel gevoetbald worden. De wedstrijden werden dat seizoen afgewerkt op de velden van Gouda, Olympia en O.N.A. In juni 1963 werden de nieuwe velden officieel geopend met een wedstrijd van Donk 1 tegen VEP 1. Deze wedstrijd werd met 3-1 gewonnen door Donk.

 

Tot 1963 hadden de Donkvoetballers hun trainingen afgewerkt op een trapveldje naast de Rijksweg. Hier was voldoende licht aanwezig dus in de winter kon hier ook getraind worden. De gemeente had echter andere plannen met dit stukje grond en er werd verzocht om de trainingen met ingang van 1 oktober weer op het eigen terrein te gaan doen. Probleem was echter de verlichting: die er niet was. Donkleden staken toen zelf de handen uit de mouwen en binnen een mum van tijd werd er een lichtinstallatie aangebracht bij het halfverharde trainingsveld.
Het trainen op het eigen complex had een positieve uitwerking op de resultaten. In juli 1964 slaagde DONK 1 erin de beker in West 2 te winnen. De finale werd gespeeld op het terrein van Neptunus te Rotterdam tegen Alblasserdam. Na de reguliere speeltijd stond de stand van 2 – 2 op het scorebord. Er moest verlengd worden. Na 4 minuten in de verlenging scoorde Jos Jaspers de 3-2. Deze stand bleef op het scorebord staan. Nadat de scheidsrechter had afgefloten namen de meegereisde Donk-supporters al feestend bezit van het veld. In goede traditie werd er nog tot in de vroege uurtjes doorgegaan.

Ondertussen bleef de wens bestaan om een tribune te bouwen. Aangezien Gedeputeerde Staten weigerden een vergunning af te geven, werd besloten om dan het clubgebouw te renoveren en uit te breiden. Het benodigde budget werd verkregen door wederom een grote actie op te zetten. De actie kreeg de naam “5 mille gezocht” mee. De gelden, welke nog in kas waren en gereserveerd voor de bouw van de tribune, werden hier ook voor gebruikt (zo’n 4000 gulden). Om geld in te zamelen werden vele creatieve manieren bedacht. Onder andere werd de spelers iedere spelers 25 cent, bij verlies 35 cent en bij een gelijkspel 30 cent. De resultaten waren gevraagd om na elke gespeelde wedstrijd, een bijdrage in de ‘bouwpot’ doen. Bij winst stortte vanzelfsprekend zeer goed, dat seizoen. de actie verliep geheel volgens plan en er kon al snel met de bouw worden begonnen. Deze verliep vooerspoedig en op zaterdag 13 mei 1967 was het dan zo ver en werd het nieuwe “Donk-home” in gebruik genomen.

1970 – nu
Ondertussen was binnen de club een damestrimclub opgericht. Het wekelijkse uurtje trimmen op de maandagavond onder leiding van de heer Jan Hageman kreeg al snel het karakter van een echte voetbaltraining. Naar aanleiding hiervan werd het idee geboren om een damesvoetbalelftal op te richten. Het toenmalige bestuur liep niet over van enthousiasme maar de lacherige ondertoon waarmee men over damesvoetbal sprak was voor de dames meer dan reden om dit fenomeen binnen DONK gestalte te geven. Dat er een lange weg te gaan was werd duidelijk wanneer wekelijks het schoolbord er aan te pas moest komen om de dames uit te leggen wat buitenspel was. Dat dit uiteindelijk gelukt is, moge blijken uit de reeks van successen die de Donk-dames de afgelopen jaren hebben behaald.

Ondertussen nam het aantal leden gestaag toe. De beschikbare kleedruimte was hierdoor niet meer toereikend. Besloten werd om een kleedaccomodatie bestaande uit 8 kleedruimten neer te zetten. Om den financiele voorwaarden voor dit plan rond te krijgen werd er een loterij georganiseerd met 15.000 loten van 1,= gulden per stuk.

Eind 1974 werd de benodigde vergunning dan eindelijk door de overheid verleend en DONK kon weer gaan bouwen. Wederom werd de klus door Donkleden ter hand genomen. De bouw verliep voorspoedig en in februari 1976 werd de nieuwe kleedaccomodatie in gebruik genomen. 4 jaar later werd het toenmalige clubhuis afgebroken en vervangen door een nieuw gebouw welke twee keer zo groot werd. Ook nu namen Donkleden weer zelf de touwtjes in handen en gaan zelf aan de slag. Op 20 september 1978 werd de nieuwbouw in gebruik genomen.

 

Ondertussen hadden een aantal leden een zaalvoetbaltak opgericht. En niet zonder succes! Na verschillende kampioenschappen kwam het eerste zaalvoetbalteam terecht in de tweede klasse. Er is ook een periode een damesteam in de zaal actief geweest.
Ondertussen leefde binnen de vereniging al jaren de wens nu eindelijk een tribune te bouwen. In 1990 ging de supportersvereniging zich hier actief mee bezig houden en het bestuur ging toen ook snel overstag. Op 6 april 1991 kan dan eindelijk met de eigenlijke voorbereiding van de bouw worden begonnen.

Men kwam al snel tot de ontdekking dat alles niet zo simpel was als aanvankelijk gedacht. Dit met het oog op een mogelijke rondweg in de toekomst. Op 13 mei 1991 werd de eerste paal geslagen. Ook nu weer namen leden het grootste deel van de bouw voor hun rekening. Het enthousiasme was zo groot dat tegelijkertijd allerhande andere klusjes op het complex geklaard werden. Zo werden de afrasteringen vernieuwd, de paden rondom het veld werden geasfalteerd en er werden nieuwe banken geplaatst. Daarnaast werd een frame voor het scorebord en voor de reclameborden op de tribune gebouwd. Aansluitend begon men de actie Met de “reclameborden langs het veld.” Binnen korte tijd verschenen daar 60 nieuwe borden. Op 24 augustus 1991 werd tijdens de Donk-Olympia dag de tribune door wethouder Hommels geopend.

Aan een jarenlang, vrij anoniem, verblijf van het eerste elftal in de vierde klasse kwam in het seizoen 92-93 een eind. Oud eerste elftal speler René van Beek kreeg de touwtjes in handen en hij bleek de juiste snaar te raken. De jongens begonnen steeds beter te spelen. Na een zeer enerverend seizoen werd het kampioenschap van de vierde klasse behaald. Een groots feest bij Donk. Voor het eerst in de bewogen historie van de club werd het kampioenschap in de KNVB competitie behaald. Bovendien werd Donk gekozen tot Goudse sportploeg van het jaar 1993.

Op 28 oktober 2000 is na een jaar van jubileum festiviteiten het 80 jarig bestaan van de vereniging gevierd.
Op voetbalgebied wist Donk na degradatie in 2001 uit de derde klasse in het seizoen 2003-2004 wederom kampioen te worden van de vierde klasse. Dit kampioensteam stond onder leiding van een oud eerste elftal speler Frans de Heij.

In geval van besluitvorming van de nieuw aan te leggen Randweg en de woonwijk Westergouwe hebben wij na het seizoen 2008/2009 afscheid moeten nemen van ons complex op het Sluiseiland. Met ingang van augustus 2009 hebben wij de beschikking over een nieuw Sportpark gelegen aan de Nieuwe Donkstraat.